De droevige kant van een zwangerschap
Een baby verliezen in de eerste 24 weken van de zwangerschap, heet een miskraam. Het is verschrikkelijk om mee te maken en jammer genoeg komt het veel te vaak voor - ongeveer een op zeven zwangerschappen eindigt met een miskraam. Ook al hebben sommige vrouwen een late miskraam, toch gebeurt dit het vaakst in de eerste 13 weken van de zwangerschap.
Wat is de oorzaak van een miskraam?
Een miskraam tijdens het eerste trimester is normaal te wijten aan een afwijking van de foetus. Latere miskramen kunnen verschillende oorzaken hebben: een infectie, afwijkingen in de placenta of de baarmoeder, of een weke baarmoederhals. In veel gevallen wordt de oorzaak van een miskraam echter nooit gevonden.
Twee van de tests die worden gebruikt om afwijkingen bij baby's op te sporen (vruchtwaterpunctie en vlokkentest), houden ook een risico in voor de zwangerschap. Als je wordt aangeraden om deze tests te laten doen, moet je arts duidelijk uitleggen welke risico's verbonden zijn aan het uitvoeren en het niet-uitvoeren van de tests.
Tekenen van een miskraam
- Vrouwen die in het prille begin een miskraam krijgen, hebben misschien "het geluk" dat ze nooit wisten dat ze zwanger waren.
- Vroege miskramen kunnen lijken op hevige maandstonden, met buikpijn en hevige bloedingen, soms met dikke bloedklonters.
- Bij latere miskramen ontdekken sommige vrouwen tijdens een echografie jammer genoeg dat ze hun baby verloren zijn, omdat er geen hartslag kan worden waargenomen.
Hoe de risico's verminderen?
Je kunt een aantal dingen doen om het risico op een miskraam te verminderen. Stoppen met roken is een van de belangrijkste dingen. Het beste is om te stoppen wanneer je aan het proberen bent om zwanger te worden. Stoppen tijdens de zwangerschap is nog altijd beter voor jou en je baby dan te blijven roken. Een gezonde voeding is ook belangrijk.
Geen cafeïne of alcohol meer drinken kan ook helpen. – vraag je gynaecoloog naar de laatste richtlijnen of lees onze informatie over alcohol tijdens de zwangerschap.
Ook in de volgende gevallen verhoogt je kans op een miskraam:
- diabetes
- nierziekte
- schildklieraandoening
- lupus
- fibromen (of een andere afwijking in de baarmoeder)
- vroegere miskramen
Als je aan een van deze ziekten lijdt, praat je best met je dokter over speciale zorgen die je eventueel nodig zou hebben; je dokter kan misschien een aantal tests doen en speciale procedures volgen om ervoor te zorgen dat jouw gezondheid en die van je baby beter worden opgevolgd.
Als je in het verleden reeds een miskraam hebt gehad, kan je dokter je advies geven over eventuele bijkomende voorzorgsmaatregelen tijdens het eerste trimester, zoals veel rust nemen en niet vrijen.
Emotionele steun na een miskraam
Zodra een vrouw ontdekt dat ze zwanger is, ontstaat er een band tussen haar en haar baby. Het plotse verlies van deze verbondenheid kan verschrikkelijk zijn. Het is niet enkel belangrijk om de juiste steun te krijgen, maar je moet jezelf ook de tijd geven om te rouwen.