Echo's tijdens je zwangerschap

Je krijgt tijdens je zwangerschap allerlei echo's, om jouw gezondheid en de ontwikkeling van je baby tijdens je zwangerschap op te volgen.

Sommige echo’s vallen onder de routinecontroles (de 20-wekenecho), voor andere kun je zelf kiezen (de pretecho). Daarnaast zijn er echo’s die bij bepaalde omstandigheden nodig zijn. In dit artikel lees je welke echo’s je krijgt, wat ze laten zien en hoe het in zijn werk gaat.

De echo tijdens zwangerschap

Als je zwanger bent, krijg je minimum drie echo’s. De eerste echo is als je 11 à 14 weken zwanger bent. Dan wordt de duur van je zwangerschap bepaald. De tweede echo staat bekend als de 20 weken echo, en wordt genomen tussen de 18e en 22e week van je zwangerschap. Uit deze echo blijkt of je kindje zich gezond ontwikkelt. Op het einde van je zwangerschap, tussen 30 en 34 weken, controleert de gynaecoloog met een echo de groei en ontwikkeling van de foetus. Als je verloskundige of gynaecoloog het verstandig vindt om de ontwikkeling van jou en je kindje beter te volgen, kun je meerdere echo’s aangeboden krijgen.

Hoe verloopt een echo?

Bij de echo’s die je tijdens je zwangerschap krijgt, zendt de apparatuur op je buik ultrageluidsgolven uit. Deze worden door de organen en het kindje in je buik teruggekaatst. Vervolgens worden die terugkaatsende golven omgezet in beeld, waardoor je baby zwart-wit in beeld komt op een monitor. Soms moet je van tevoren flink wat water drinken. Een volle blaas duwt namelijk je baarmoeder naar voren waardoor er meer details op de echo zichtbaar worden. Ben je onzeker over de echo of weet je niet waarom je er een krijgt? Je gynaecoloog kan je alles precies uitleggen. Kaart het dus gerust aan! 

Echo vroeg in de zwangerschap

Misschien krijg je al heel vroeg in je zwangerschap een echo aangeboden. Je krijgt bijvoorbeeld een echo als je 6 tot 10 weken zwanger bent om je zwangerschap vast te stellen of als je al eerder een miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt gehad, of als je last hebt van pijn of bloedverlies. Tijdens dit onderzoek bekijkt je arts of verloskundige:

  • hoe lang je zwanger bent
  • hoe groot je baby is
  • of de hartslag van je kleintje in orde is

Een vroege echo wordt niet met geluidsgolven gedaan, omdat dit in deze fase van je zwangerschap geen duidelijk beeld oplevert. Meestal krijg je een inwendige echo als je 6 tot 10 weken zwanger bent.

De eerste echo

De eerste echo vindt meestal plaats als je 11 à 14 weken zwanger bent. Tijdens deze echo bekijkt je arts of verloskundige:

  • hoe groot je baby is
  • hoe lang je zwanger bent en wat dus je vermoedelijke bevallingsdatum is
  • of je zwanger bent van meer dan één baby
  • of er duidelijke afwijkingen zijn
  • hoe het met de conditie van je baarmoeder is
  • of de hartslag van je kindje in orde is

De allereerste echo is heel bijzonder, want dit is de eerste keer dat je je baby ziet! Hoe klein hij ook is, je ziet toch echt al een mensje tijdens deze eerste echo. Op het scherm zie je duidelijk het hoofdje, de armpjes en beentjes van je kleintje. Een fantastisch moment dat je waarschijnlijk met je partner wilt delen. Kan je partner er niet bij zijn? Vraag dan aan iemand anders om met je mee te gaan, zodat je de vreugde kunt delen. Je hebt dan ook iemand bij je die je steunt en naar huis brengt als je wat minder goed nieuws krijgt.

De 20-wekenecho

Tijdens de 20-wekenecho wordt elk lichaamsdeel van de foetus uitgebreid onderzocht. Lees meer over de 20 weken echo.

De pretecho

Een pretecho krijg je zonder medische indicatie; je vraagt deze zelf aan bij een speciaal pretechobureau. Bij een 2D-echo zie je je kindje in zwart-wit beelden. Je kunt ook kiezen voor een 3D- of 4D-echo, waarbij je het uiterlijk van je kindje met meer diepte kunt bekijken. De pretecho wordt – net als bij een ‘gewone’ echo – gemaakt met behulp van geluidsgolven. De pretechobureaus kunnen de beelden van je kindje op foto, dvd of film meegeven.

De 30 weken echo

Tussen de 30 en de 34 weken controleert de gynaecoloog met een echografie de groei en de ligging van de foetus. Ook de ligging van de placenta (moederkoek) en de hoeveelheid vruchtwater wordt dan nagekeken.